…από την κούνια φαίνεται
Τα παιδιά μας θα ζήσουν δέκα χρόνια λιγότερο από τη δική μας γενιά. Οχι, δεν γνωρίζουμε για κάποιον παγκόσμιο πόλεμο ή επιδημία που θα ισοπεδώσει δύο ηπείρους μες στα επόμενα χρόνια. Να ’σαι σίγουρος ότι, όσο κι αν αυξηθεί η εγκληματικότητα, δεν πρόκειται να απειλήσει ποτέ τόσο πολύ το προσδόκιμο ζωής. Το κάπνισμα; Κάθε χρόνο καπνίζουν και λιγότεροι στη Δύση (περισσότεροι στις αναπτυσσόμενες χώρες), η τάση έχει αντιστραφεί. Αλκοόλ; Ας σοβαρευτούμε. Μήπως η μάστιγα των ναρκωτικών; Με τίποτα. Αυτές είναι οι κύριες ανησυχίες όλων των γονιών για την υγεία των παιδιών τους, αλλά ο πραγματικά μεγάλος κίνδυνος βρίσκεται στο καρότσι του σούπερ μάρκετ, στο ψυγείο, στα ντουλάπια της κουζίνας, στο πιάτο τους. Εκεί πρέπει να ψάξουμε αν θέλουμε να σώσουμε την επόμενη γενιά.
Οι παθήσεις που σχετίζονται έμμεσα ή άμεσα με την παχυσαρκία (καρδιαγγειακές παθήσεις, διαβήτης, πολλοί καρκίνοι) σκοτώνουν πολύ περισσότερους απ’ ό,τι το κάπνισμα, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τα όπλα μαζί. Περίπου 3 στα 10 παιδιά στην Ελλάδα βλέπουν μεγαλύτερους αριθμούς στη ζυγαριά τους απ’ ό,τι θα έπρεπε. Τα μισά από αυτά τα παιδιά θα συνεχίζουν να είναι παχύσαρκα ή υπέρβαρα στην υπόλοιπη ζωή τους. Δεν φταις εσύ… Το σχολείο, δηλαδή η πολιτεία, δεν φροντίζει για τη σωστή ενημέρωσή τους. Είναι νόμιμο να διαφημίζονται τρόφιμα με κούφιες θερμίδες και μηδαμινά θρεπτικά στοιχεία στην τηλεόραση. Τα fast food φτιάχνουν παιδικά κουτιά και παιδικές χαρές για να τα κάνουν να νιώθουν σαν στο σπίτι τους. Τα video games είναι εθιστικά, ο καναπές γλυκός και η άθληση κουραστική.
Δεν φταις εσύ… Τα παιδιά μαθαίνουν από το παράδειγμα των άλλων: το πρώτο σχολείο τους είναι αυτό της μίμησης. Γι’ αυτό κι ένα παιδί με δύο γονείς παχύσαρκους έχει 80% πιθανότητες να ακολουθήσει το παράδειγμά τους. Παράκληση: μη γυρίσεις σπίτι και βάλεις τις φωνές στους γονείς σου. Η ευθύνη για τους ενήλικες είναι κατά βάση ατομική.
Στην ειδική έρευνα, που τρέξαμε με τον τίτλο Η Γενιά-Φούσκα (σελ. 70), θα μάθεις γιατί ξεφυτρώνουν ολοένα και περισσότερα παχύσαρκα παιδιά στην ευρύτερη γειτονιά και τι μπορείς να κάνεις προκειμένου να αντιστραφεί η κατάσταση. Ακόμα κι αν δεν είσαι ο πατέρας, αλλά ο θείος ή ο ξάδερφος ενός τέτοιου πιτσιρικά, μπορείς να βάλεις κι εσύ το χέρι σου για να ξεφουσκώσουμε τις κακές στατιστικές. Αγόρασέ του μία μπάλα του μπάσκετ. Ετοίμασέ του σνακ για το σχολείο. Ζήτα του να σε βοηθήσει με το μαγείρεμα. Μην ανησυχείς: θα παραμείνεις ο αγαπημένος πατέρας/θείος/ξάδερφός του και χωρίς να είσαι ο Τσάρλι με το Εργοστάσιο Σοκολάτας.
