 |
Μην αφήσεις την κακή κατάσταση της οικονομίας να σε κρατήσει πίσω. Χρησιμοποίησε τα έξι μυστικά μας για να σκοράρεις στη δουλειά των ονείρων σου.
Είναι σπάνιο να βλέπεις κάποιον να κάνει κάτι τέλεια. Ο Νίκος Γκάλης. Ο Αϊρτον Σένα. Ο Μάικλ Φελπς. Ο Τάιγκερ Γουντς (εντός των γηπέδων, έστω). Και μετά υπάρχει κι αυτός ο τύπος που πέρασε απ’ το γραφείο πριν από λίγο καιρό για μία συνέντευξη και τα σκάτωσε πιο θεαματικά από όλους που πέρασαν για τη θέση. Το μόνο πράγμα που έλειπε για να ολοκληρωθεί η εικόνα της απόλυτης αποτυχίας ήταν ένα κομμάτι χαρτί τουαλέτας να κρέμεται από το τακούνι του παπουτσιού του καθώς έκλεινε την πόρτα φεύγοντας.
Πρώτα απ’ όλα, ήταν αργοπορημένος, κάτι που μπορώ να κατανοήσω. Οι άνθρωποι έχουν πράγματα να κάνουν. Αλλά 35 λεπτά αργοπορημένος; Πρώτο φάουλ. Δεύτερον, δεν ζήτησε συγγνώμη. Δεν χρειάζομαι κάποιον να πέσει με το πρόσωπό-του-στη-μοκέτα-μου για να ζητήσει συγγνώμη, αλλά ένα μικρό «λυπάμαι πραγματικά» θα χρησίμευε. Ακόμα κι έτσι, όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν συγχωρεθεί αν ο τύπος αυτός δεν είχε ξεκινήσει αμέσως με τη φράση «όταν ήμουν στο London School of Economics…» τις πρώτες του κουβέντες. Αυτό το πράγμα χτυπάει ακριβώς στα νεύρα μου και όχι γιατί δεν με δέχτηκαν στο L.S.E. Φαίνεται όμως πως αυτού του είδους τη συμπεριφορά τούς τη μαθαίνουν εκεί μέσα. Και, όχι, δεν εντυπωσιάστηκα καθόλου.
Κάπως έτσι άρχισα να συνειδητοποιώ, καθώς παρατηρούσα αυτό τον τύπο, πως κάνουμε πολλά λάθη όταν προσπαθούμε να πάρουμε μια δουλειά. Αυτός ο καψερός έκανε το λάθος να δείξει την κακή προσωπικότητά του πριν καν εμφανίσει την καλή του, αν είχε έστω και κάποια κομμάτια τέτοιας. Αλλά όλοι κάνουμε γκάφες και λάθη. Ακόμα και με τις απαιτήσεις στα ύψη και με τρομερά κίνητρα πάνω από το κεφάλι μας σε κάθε μέτωπο, οι κυνηγοί για μια θέση κάνουμε, συχνά, φρικτά λάθη – κάθε μέρα, μπορώ να σε βεβαιώσω. Κάποιες φορές, βλέποντας ανθρώπους που περνούν για συνέντευξη, μου έρχεται να πάρω φόρα και να αρχίσω να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο. Μια φορά μάλιστα το έκανα. Αλλά, στην πραγματικότητα, το μόνο πράγμα που δεν μπορώ να κάνω σε μια συνέντευξη είναι να γείρω προς την άλλη μεριά του γραφείου μου, να αγγίξω τον συνεντευξιαζόμενο απέναντί μου και να του πω: «Δες τι έκανες κι έχασες τη θέση». Αλλά μπορώ να το κάνω τώρα. Για σένα.
Κλείσε ραντεβού στις 10.30
Υπάρχουν καλές στιγμές της ημέρας για να κλείσεις το ραντεβού σου και κακές. Εσύ στοχεύεις για αργά το πρωί. Το βαρετό κομμάτι με το οποίο ξεκινά κάθε ημέρα έχει τελειώσει. Ο τύπος που σου παίρνει συνέντευξη αρχίζει να σκέφτεται το στομάχι του, αλλά δεν είναι ακόμη τόσο πεινασμένος που να ονειρεύεται παϊδάκια. Ακόμα καλύτερες είναι οι συνεντεύξεις με τον πρωινό καφέ ή με ένα ποτό αργά. Αυτά είναι κατασκευασμένα περιβάλλοντα για να δείχνουν τους ανθρώπους στα καλύτερά τους. Ειδικά ο πρωινός καφές προσφέρει διαύγεια, χωρίς να διαρκεί πολύ, κι έχει και μια αίσθηση χαλαρότητας και οικειότητας. Αν το αφεντικό παραγγείλει κάτι να φάει, από τοστ μέχρι αυγά, το ίδιο πρέπει να κάνεις κι εσύ. Και μην πάρεις κάτι που θα τον κάνει να ζηλέψει – όπως το ντόνατ. Οταν πίνεις με έναν σχεδόν άγνωστο που θέλεις να εντυπωσιάσεις, τον ακολουθείς σε κάθε ποτό -εκτός αν πρόκειται για αλκοολικό- και δεν λες ποτέ «γαμώ» ή «κώλος», εκτός αν εκείνος τα πει πρώτα.
Ντύσου σαν το αφεντικό
Παρουσιάζεις κάτι αληθινό στον τύπο που σου παίρνει συνέντευξη: εσένα, όχι κάποια φανταστική οντότητα που είδες σε μια ταινία κι επ’ ουδενί μία μοδάτη περσόνα που στήνεται με πόζα, επειδή έτσι κάνετε με τους φίλους σου στα κλαμπάκια. Αν θέλεις σοβαρά να πάρεις αυτήν τη δουλειά, πέρνα λίγο χρόνο βλέποντας τους ανθρώπους που μπαίνουν και βγαίνουν στα γραφεία της εταιρείας. Θα δεις μια ολόκληρη σειρά από εμφανίσεις και θα πάρεις μια ιδέα για το τι είναι αποδεκτό εκεί μέσα. Δεν χρειάζεται να ψάξεις για καινούργιο κοστούμι. Απλώς να δείχνεις όμορφος.
Κάνε έρευνα και για την κουλτούρα του γραφείου, επίσης. Θυμάμαι μια φορά που είχα δει έναν πολύ ωραίο τυπάκο για μια θέση που έμοιαζε να του ταιριάζει μια χαρά. Είχε έρθει Παρασκευή μεσημέρι. Ολοι ήταν ντυμένοι χαλαρά, αλλά αυτός ο τύπος εμφανίστηκε με pinstripe κοστούμι τριών κομματιών. Αυτό σημαίνει πως φορούσε και γιλέκο. Είχα να το δω εκτός γάμου πάνω από πέντε χρόνια. Ροζ γραβάτα με κόμπο που φανέρωνε δύναμη και αποφασιστικότητα. Σκληρός χαρτοφύλακας (σαν να ήταν ο Τζέιμς Μποντ των 80s). Ολα αυτά ήταν Ο.Κ. Απλώς είχε διαβάσει την κουλτούρα του γραφείου λάθος. Ή καθόλου. Αυτό μπορεί να αποκατασταθεί. Αλλά δίνοντας την εντύπωση πως είσαι ελαφρώς ανυποψίαστος έχεις ήδη ξεκινήσει από λάθος αφετηρία.
Μάθε ποιος είσαι
Αυτό είναι δύσκολο για νέους τύπους που ακόμη δεν ξέρουν σε τι είναι καλοί, αλλά νιώθουν πως είναι καλοί σε όλα. Ομως, είναι σημαντικό: κάνεις μάρκετινγκ στον εαυτό σου. Η σωστή απάντηση στο «τι βλέπεις τον εαυτό σου να κάνει σε πέντε χρόνια;» δεν είναι «μπορώ να κάνω σχεδόν τα πάντα!». Σκέψου πως είσαι στο σούπερ μάρκετ και βλέπεις μπροστά σου ένα κουτί που γράφει «Είναι καθαριστικό για το πάτωμα! Είναι σάλτσα για μακαρόνια! Εξολοθρεύει τις κατσαρίδες!». Θα ήθελες να το πάρεις;
Σκέψου τη φύση της δουλειάς που ψάχνεις και ράψε το κοστούμι σου γι’ αυτήν. Δεν ψάχνουν για έναν ιδιοφυή πολυμαθή. Ψάχνουν για κάποιον που μπορούν να προσλάβουν για δύο χιλιάρικα το μήνα, λιγότερα αν ασχολείσαι με τις εκδόσεις ή περισσότερα αν ασχολείσαι με τα οικονομικά ή με τα νομικά. Πρέπει να έχεις προετοιμαστεί απολύτως γι’ αυτήν τη θέση και να είσαι έτοιμος να γίνεις η καλύτερη λύση σε κάθε πρόβλημά της. Ολα αυτά, βέβαια, με την προϋπόθεση πως θέλεις αληθινά να πάρεις αυτήν τη δουλειά.
Για να καταφέρεις το σωστό αποτέλεσμα, προσπάθησε να μιλήσεις για τα πράγματα που έχεις κάνει και για τα πράγματα που κάνεις καλά. Το κόλπο είναι να χτίσεις την εμπειρία σου, ώστε να δείξεις τον εαυτό σου ικανό κι έτοιμο για μία συγκεκριμένη και κατάλληλη θέση, όχι να απορρίψεις όλα όσα έχεις κάνει μέχρι σήμερα. Πολλοί τύποι λένε: «Ημουν αυτό, αλλά τώρα δεν μου αρέσει τόσο πολύ και θέλω να κάνω αυτό». Αυτό είναι λάθος. Αγάπα όλη τη ζωή σου, αγκάλιασέ την και μετά πέρνα την από το σουρωτήρι, που θα κρατήσει όσα χρειάζεσαι για να καλύψεις τη θέση που κυνηγάς.
Κάνε το χρόνο να εξαφανιστεί
Οι τύποι από τους Ανθρώπινους Πόρους συχνά ενθαρρύνουν τους αιτούντες να κάνουν πολλές ερωτήσεις σε αυτόν που τους παίρνει συνέντευξη. Αλλά αυτή η συμβουλή μπορεί να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι αν δεν είσαι ουσιαστικός, καλός ακροατής κι έμπειρος συζητητής – κι (ελπίζω) εξοπλισμένος με κάποιες γνώσεις για τον τύπο που σου παίρνει συνέντευξη. Δεν ψαρεύεις απλώς για θέματα για να συζητήσεις. Μια κοπέλα με είχε ρωτήσει μια φορά «τι σου αρέσει πιο πολύ στη δουλειά σου;» μια πολύ άσχημη μέρα. Ηθελα να την πιάσω από τη φαβορίτα, να τη χτυπήσω δυο τρεις φορές στον τοίχο και μετά να τη σύρω έξω απ’ το γραφείο. Τη γλίτωσε γιατί απλώς δεν προλάβαινα.
Από την άλλη, κάνε σωστή προετοιμασία, με έξυπνες απαντήσεις σχετικά με την εταιρεία – τις εργασίες της, τη δουλειά, σε ποιον απευθύνεται η δουλειά, πώς είναι το τμήμα που θα πας. Ακου. Απάντα στις απαντήσεις με ακόμα πιο έξυπνες ερωτήσεις. Αυτό λέγεται συζήτηση. Οσο περισσότερο την κρατήσεις τόσο καλύτερα θα τα έχεις πάει. Αν η συζήτηση κρατήσει περισσότερο από τα 30 υπερπολύτιμα λεπτά, τότε έχεις κερδίσει χρυσάφι. Ο τύπος απέναντί σου σε βλέπει σε διαφορετική βάση από την απλή ευγένεια, έχεις κερδίσει τη συμπάθειά του – το σημείο πέρα από την απλή ευγένεια είναι που βρίσκονται οι αληθινές business.
Χτύπα, αλλά προσεκτικάΠρώτα απ’ όλα, αυτό σημαίνει πως δεν τα χώνεις στον τωρινό εργοδότη σου. Μπορείς να μιλήσεις για προβλήματα, αλλά το να αναφέρεσαι στα προηγούμενα αφεντικά σου υποτιμητικά δεν θα σε οδηγήσει πουθενά. Τα αφεντικά είναι ενωμένα σαν ομάδα, σαν τους γορίλες κάπως.
Επίσης, πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός όταν σου ζητείται να κριτικάρεις τη δουλειά τους. Το εννοούν, αλλά και πάλι πρέπει να είσαι ευέλικτος. Ξεκίνα με όσα είναι σπουδαία σε αυτήν την εταιρεία και συνέχισε με τις νέες στρατηγικές που θέλεις εσύ να εξερευνήσεις. Αν μιλάς με ανθρώπους των δημοσίων σχέσεων, για παράδειγμα, δεν θέλεις να πεις «είστε σπουδαία εταιρεία, αλλά έχετε πρόβλημα με την εικόνα σας». Η αλήθεια έρχεται δεύτερη -πίσω από τη διακριτικότητα- σε αυτήν την περίπτωση. Αν είσαι ικανός να συζητήσεις έξυπνα για την εταιρεία και τη θέση της στην αγορά, όμως, αυτό είναι πολύ καλό πράγμα. Δείχνει πως είσαι έξυπνος και με «αυγά» και, αν το κάνεις σωστά, έχεις πολιτική και τακτ.
Πες πως θέλεις τη δουλειάΕίναι συναρπαστικό το πόσο συχνά αυτή η απλή δήλωση σπάει τον πάγο. Πιστεύω πως οι περισσότεροι τύποι που είδα να προσλαμβάνονται τόσα χρόνια είχαν εκφράσει ξεκάθαρα με αυτές τις λέξεις την επιθυμία τους. Θέλεις ανθρώπους που θέλουν εσένα. Και, πραγματικά, αυτή δεν είναι η βάση για όλες τις υγιείς σχέσεις;
