Ρωτήσαμε περισσότερες από 700 γυναίκες για όσα δεν λένε ποτέ στους συζύγους και στους συντρόφους τους και σας έχουμε άσχημα νέα, άντρες: οι γυναίκες δεν σας τα λένε όλα. Και κάποια από αυτά καλύτερα να μην τα μάθετε ποτέ
Οι σκελετοί που κρύβει στην ντουλάπα της
O Πέτρος και εγώ βγαίναμε για δύο εβδομάδες, ώσπου ήρθε η κρίσιμη στιγμή. Το επόμενο πρωί μιας από τις πρώτες βραδιές που κοιμηθήκαμε μαζί, κι ενώ το φως της ημέρας μας βοηθούσε να εξερευνήσουμε ακόμη περισσότερο ο ένας τον άλλον, μου το εξομολογήθηκε: «Το στήθος σου είναι τόσο τέλειο, που νόμιζα ότι δεν είναι αληθινό».
Του έβαλα τις φωνές: «Νόμιζες ότι έχω βάλει ψεύτικο στήθος;». Ομως αυτή η αντίδραση δεν ήταν και τόσο ειλικρινής. Το στήθος μου είναι εντελώς ψεύτικο. Απλώς δεν του το είχα πει, γιατί ήταν κάπως «ευαίσθητο» θέμα. Παρόλο που τώρα είμαι μία ψηλή, αδύνατη 28χρονη, για να γίνω έτσι έχασα 30 κιλά πριν από λίγα χρόνια. Αυτό άφησε στο σώμα μου διάφορα σημάδια κι έτσι μία πλαστική ήταν απαραίτητη. Τα προσόντα μου έφτασαν στο σουτιέν νούμερο D. Αξιζαν τα λεφτά τους.
Εχω ξαναμιλήσει σε άλλα αγόρια μου γι’ αυτό το θέμα, αλλά το μόνο που φάνηκαν να ακούν είναι η τρομακτική φράση «προβλήματα βάρους». Επειτα άρχισαν να αγχώνονται για το τι τρώμε κι ήθελαν να πηγαίνουμε μαζί στο γυμναστήριο.
Φυσικά αυτό με ενοχλούσε πολύ. Δεν ήταν δικό τους το πρόβλημα για να το αντιμετωπίσουν ή να το λύσουν, ήταν δικό μου. Επειδή ο Πέτρος μου άρεσε πολύ αποφάσισα να τον αφήσω να με γνωρίσει όπως είμαι τώρα, χωρίς να τον φορτώσω με τα προβλήματα του παρελθόντος. Όμως όταν άθελά του έπεσε διάνα, πανικοβλήθηκα και του είπα ψέματα.
Πολλές γυναίκες έχουν σκοτεινά μυστικά για τις σχέσεις τους και τις κακές τους συνήθειες, αλλά αυτό που ισχύει για όλες μας είναι ότι δεν κρατάμε ένα μυστικό από κακή πρόθεση, αλλά για να αποφύγουμε την κριτική. Τι σημασία έχει αν έχουμε κοιμηθεί με ένα δυο άντρες παραπάνω απ’ ό,τι έχουμε πει ή αν βλέπαμε κι ένα δυο άλλους όταν αρχίσαμε να πρωτοβγαίνουμε μαζί σου;
Καμία απολύτως, εκτός ίσως από το ότι νιώθουμε πολύ ανασφαλείς ή έχουμε πολύ άγχος να σου το ομολογήσουμε. Καθώς προστατεύουμε τον εαυτό μας από το παρελθόν, στο τέλος καταλήγουμε σχεδόν να σε εξαπατούμε. Έπειτα, εντελώς βλακωδώς, αποφασίζουμε ότι δεν πρέπει να μάθεις ότι σου είπαμε ψέματα, για να μην πληγωθείς.
Ετσι κύλησε η ιστορία με τον Πέτρο. Το εξωπραγματικά καλοσχηματισμένο στήθος μου έγινε το μεταξύ μας αστειάκι. «Πρώτη φορά βλέπω αληθινό στήθος να μοιάζει σαν μπαλόνι γεμάτο νερό» με πείραζε και μετά το πρώτο σοκ χαμογελούσα και του έλεγα: «Θα μπορούσα να δουλέψω και σαν στριπτιτζού».
Ηταν σαν να έπαιζα στο Θέατρο της Δευτέρας. Ενιωθα άσχημα κάθε φορά. Αλλά ένιωθα χειρότερα όταν σκεφτόμουν το πώς θα αντιδρούσε αν κάποια στιγμή, όπως πειράζαμε ο ένας τον άλλο, του έλεγα: «Ζούμε μες στο ψέμα!».
Πέρασαν δύο μήνες. Ήξερα βέβαια ότι, αργά η γρήγορα, η αλήθεια θα έβγαινε στην επιφάνεια, αλλά είχα τόσο απορροφηθεί με το να σκέφτομαι το πώς να του το πω, που δεν σκέφτηκα την άλλη πιθανότητα: να το μάθει από κάποιον τρίτο.
Κι έτσι έγινε. Η κοπέλα του αδερφού του, ψάχνοντας στο Google, έπεσε πάνω σε ένα παλιό άρθρο, που είχα γράψει για την πλαστική χειρουργική. Και τότε ρώτησε τον Πέτρο πώς ένιωθε που η κοπέλα του είχε ψεύτικο στήθος. Έκανε να μου μιλήσει τρεις ημέρες.
Όταν επιτέλους κατάφερα να κάτσει να μιλήσουμε, ήθελε να μάθει τι άλλα ψέματα του έχω πει. Για εκείνον, το ένα ψέμα φέρνει το άλλο και, με λίγα λόγια, θα μπορούσε να με θεωρήσει ικανή για το οτιδήποτε. Αλλά αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δεν χωρίζονται όλες οι γυναίκες σε δύο κατηγορίες: στις ψεύτρες και σε αυτές που είναι πάντα ειλικρινείς.
Είμαστε ένα πιο πολύπλοκο μείγμα. Τα μυστικά μας αποκαλύπτουν τις ανασφάλειές μας και όχι το πώς βλέπουμε τους άντρες. «Ολα όσα ξέρεις για μένα είναι πραγματικά, εκτός από το στήθος μου» του δήλωνα απολογητικά.
Του εξήγησα την προσπάθειά μου για απώλεια βάρους, την ανάγκη μου να ξεκινήσω διαφορετικά μαζί του. Αφού τα άκουσε όλα αυτά, με συγχώρησε. Ένας άντρας έμαθε το παρελθόν μου κι εξακολουθούσε να είναι μαζί μου.
Η σχέση μας έληξε μερικούς μήνες αργότερα, για λόγους που δεν είχαν να κάνουν με μυστικά ή με το ψεύτικο στήθος μου. Όμως όσο το σκέφτομαι καλύτερα συνειδητοποιώ πόσο καλύτερες θα ήταν οι σχέσεις αν υπήρχε κάτι σαν «Κάρτες Εξομολόγησης», που θα μπορούσαμε να τραβήξουμε σε οποιαδήποτε φάση της σχέσης μας και να πούμε στο σύντροφό μας ότι «δεν είναι ότι δεν σε εμπιστευόμουν πριν, αλλά ότι τώρα σε εμπιστεύομαι ακόμα περισσότερο». Και γι’ αυτόν το λόγο είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε για το μυστικό μας.